Matka Boska Częstochowska
Cuda
Cuda dokonane przez Matkę Boską Częstochowską zdają się występować głównie na skalę publiczną. Podczas swojego pobytu w Konstantynopolu, podobno wystraszyła oblegających Saracenów z dala od miasta. Podobnie w 1655 r. Niewielka grupa polskich obrońców zdołała zepchnąć z sanktuarium znacznie większą armię szwedzkich najeźdźców. W następnym roku Święta Dziewica została uznana przez króla Kazimierza Królową Polski. Odnotowuje się również, że Matka Boża rozpędziła armię rosyjskich najeźdźców objawieniem nad Wisłą 15 września 1920 r. W ostatnich czasach Częstochowska Madonna została również uznana za ochronę i współpracę z narodem polskim. Poza tymi publicznymi cudami:
Cuda przypisywane Matce Bożej Częstochowskiej są liczne i spektakularne. Oryginalne relacje o tych uzdrowieniach i cudach zachowały się w archiwach Ojców Paulinów na Jasnej Górze.
Obraz nie jest tak dobrze znany tylko z powodu historii cudów. Jego międzynarodowa reputacja została znacznie wzmocniona dzięki osobistemu oddaniu obecnego Biskupa Rzymskiego:
W czasach nowożytnych papież Jan Paweł II, rodzimy syn Polski, modlił się przed Madonną podczas swojej historycznej wizyty w 1979 r., Kilka miesięcy po wyborze na przewodniczącego Piotra. Papież ponownie odwiedził Matkę Bożą Częstochowską w 1983 r. I ponownie w 1991 r.
Dlaczego jest czarna?
Pozostaje ostatnie pytanie: dlaczego Matka Boża Częstochowska jest czarna? Cruz wspomina o możliwym związku z Kantyk Canticles: „Jestem czarny, ale piękny”; stwierdza jednak, że „ciemności przypisuje się różnym warunkom [np. nagromadzonej pozostałości ze świec], których wiek jest pierwotny”. Natomiast Broschart ocenia:
Sanktuarium zostało zniszczone przez ogień, ale obraz nie został spalony – jednak płomienie i dym pociemniały, a od tego dnia znany jest jako „Czarna Madonna”.
Przypomnijmy, że Moss widział obraz jako bizantyjski w formie, pochodzący z okresu średniowiecza. Dodał: „pigmentacja skóry jest charakterystyczna dla tego stylizowanego portretu”.
Co ciekawe, Ernst Scheyer, historyk sztuki, który studiował obraz, uważał, że „obecny obraz został przywrócony w XIX wieku i pomalowany nieco ciemniej niż poprzednio”.
Dodając do tego zamieszania, godna uwagi szwajcarska kopia, wypełniona przez Kosmoski w 1956 r. i przechowywana w Hospicjum Wielkiej Przełęczy Bernardynskiej, jest znacznie ciemniejsza niż wersja na Jasnej Górze, a kopia w sanktuarium w Doylestown w Pensylwanii przedstawione w jaśniejszych odcieniach ciała. Wszystko to sprawia, że pytanie o intencje autora jest niezwykle skomplikowane. Być może wszystko, co można powiedzieć o Matce Bożej Częstochowskiej, to fakt, że można ją nazwać czarną, ale z pewnością jest piękna. Jej cudowna reputacja jest jednak bezdyskusyjna.
Więcej informacji na temat Matki Boskiej Częstochowskiej można znaleźć w książce „W poszukiwaniu czarnej dziewicy” Leonarda W. Mossa, str. 53–74 w „Matce czci: motywy i wariacje” (1982) Jamesa Prestona (red.); Cudowne obrazy Matki Bożej (1993) Joan Carroll Cruz; Call Her Blessed (1961) Charlesa B. Broscharta; oraz Sanktuarium Czarnej Madonny w Częstochowie (1989) Janusza Pasierba.